Ang Aking Talambuhay

“Ang Aking Talambuhay “

     Ako  ay  si Renz  Carlo Cosico. Ursolino panganay sa mga anak ni Marlo Villanueva.  Ursolino  at Jovita Cosico. Ursolino .Ipinanganak ako sa Sn. Pablo City, Laguna noong  August 6, 1996. Isang Komadrona ang aking ina at sangayon ay wala pang matibaynatrabaho o pinagkakakitaanangakingama. Angkapatidkonaman ay siRoxineCosico. Ursolinosiya ay ipinanganaknoong May 15, 2001 siya ay isangbabae at kasalukuyang nag-aaralsaSn. Pablo Central School bilang Ika-5 baitang.

     Nakatira kami saBrgy. Sta Maria Magdalena ,Sn. Pablo City. NagtaposakongelementaryasaSn. Pablo Central School, at kasalukuyang nag-aaralsa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School nanasa Ika-4 nataonna at kabilangsaseksyon-A ,pangalawasapinaka-mataasnaseksyondoon.

     Masasabikong an gaming pamilya ay may malakas atmatibaynasamahan, dahilsaamingaraw-arawnapamumuhay ay nagkakamustahan kami at tuwingsasapitangarawng lingo ay nasasagawa kami ngtinatawagna `Family Hour” , ditto pinag-uusapannaminangnagingbuhay o pangyayarisaaminsanagdaangpitongaraw at pag-uusapan din naminangmgaproblema at pag-iisipanitongmgasolusyon. Pagkataposngmaiklingdiskusyontungkolsamgaproblema ay kwentuhan at tawanan. At bagomataposangamingpagtitipongpampamilya at tatapusinitosaisangmaiklingpanalangin, kaya nasasabikongmatibay at malakasangsamahan n gaming pamilya.

     Hindi tuladngkaramihannaangrelehiyon ay Roman Catholic ,angamingkinamulatangrelehiyon ay Iglesia Ni Cristo o `I.N.C.” .Tuladngakingama at ina ay may tungkulin din akongginagampanansaamingrelehiyon ,Bilangisangmang-aawito `Choir” kami angnaawitngmga banal naawitinsaamingginagawangmgapagsamba o pagpupurisaatingPanginoongDiyos, nagsasanaykamupangmagingmaayos at malinis an gaming ginagawangpagtupadsamgaarawngpagsambanaparasaatingPanginoongDiyos. Angakingamanaman ay isang may tingkulin at may mataasnaposisyonsatungkulingkanyanghawakbilang S.C.A.N., silaangnakadestino o nararapatnapagbabantayngkapilya at pagbabantaysaoras n gaming mgapagsamba at pagpupurisaatingPanginoongDiyos .Angakinginanaman ay isa ring mang-aawitkatuladngnasabi ay umaawit kami samgapagsambangbuongpuso at buongkaluluwa, Nakaukollamangan gaming isipansaamingginagawangpagtupadngtingkulin o pagawit .Angakingnakababatangkapatidnaman ay isa ring mang-aawitsaPagsamba Ng Kabataan o P.N.K.,silaangumaawitsaPagsambangmgabatangkaanibsaamingrelehiyon .Ginagawa  o ginagampanannaminitosaikasisiga at ikasasakdal n gaming kaluluwa at saikabubuti n gaming pamumuhaysaaraw-arawitorin ay nagpapatibaysaamingbuhayispiritwal.

               

          Sa akin naming personal naimpormasyon ay may mgabagay din akongkinahihiligan at pinagkakalibangan, Minsankapagako ay walangginagawanahihiligankonggumuhitngmgasimplenglarawan , tuladngmgalarawansatabingdagat , pagsikatngaraw , mgatanawin at atiba pa. Minsannaman ay naglalaroakong computer games tuladng SF, Defence of the Ancients, facebook at iba pang mga may kinalamansa computer. At angpinaka-gusto kongpagkalibangan ay angpaglikhangmusika o paggigitaradahil gusting-gusto koangmgamusika o tunognaakingnagagawa at angmga nota o musikanglumalabasmuladito .A paboritoko naming kulay ay kulaydahon o berdedahilito ay maginhawa o malamigsapanimginparasaakingsarilingpananaw .Ang akin namangpaboritongnumiro ay bilangwalo o `08”.Angakingpaboritongpagkainnaman ay adobongmanok at piniritongmanok o fried chicken. Angakingpaboritongpalabas o movie ay ang “I am Legend” . . . . .

     Noong tumungtong ako sa pinaka-una kong paaralan ay apat at kalahating taong gulang pa lamang .Ako noon ay nasa pre-school pa lang at doon ako nakaranas ng pagiging pribadong mag-aaral dahil ako ay nasa isang pribadong paaralan sa K.C.A. o Kitner Christian Academy. Doon  ay nakaranas ako ng pinagsisilbihan ng pagkain sa oras ng recess o break time, centralized o naka-airconan  aming silidaralan .Hanggang sa unang baiting ng elementarya ay nasa pribadong paaralan ako. . Nakatanggap naman ako ng 3^rd Honor medal noon sa aking ika-unang baiting sa elementarya. At dahil hindi nagging permanente ang trabaho ng aking ama ay napalipat o napapunta ako sa pampublikong paaralan.

     Tungo naman sa aking buhay elementary sa aking pangalawang  baiting ay medyo naninibago pa ako sa pinasukan kong pampublikong paaralan ang San. Pablo Central School, dahil nanggaling ako sa pribadong paaralan na centralized ang buong silid-aralan kaya  ako nanibago. Ngunit sa pagiipas at pagdaan pa ng maraming mga panahon ay unti-unti na akong nasasanay at marami na akong nagging kaibigang  kamag-aaral. Napagisip-isip ko din na mas maganda at mas maayos ang nasa pampublikong paaralan hindi dahil sa madaming mag-aaral kundi pareho o parehas lamang na magagaling at maayos magturo ang mga guro doon,bukod doon ay maayos din ang pamamalakad ng punong guro doon. Noong nasaika-tatlong baiting na ako ng elementarya  ay natatandaan ko pa na napapagalitanako ng aming mga guro , isa na doon si Mrs. Azusena ,napagsusulat kami sa palad bilang parusasa aming kakulitan at hindi paggawa ng takdang aralin, ngunit nagpapasalamat parin ako dahil doon natutunan kong mag pasakop ,makinig at sumunod sa aking guro o namam hala sa amin. Sa pagsapit naman ng huling baiting sa elementarya ay sinulit na namin ang aming samahan ,mas maraming kulitan at asaran. At  sa pagsapit na nga ng Graduation Day o pagtatapos ay hindi na namin napigilang maglabas ng emosyon. Maraming nagiyakan  at  nagyapusan para sa huling pagkakataon at para na rin sa pagpapaalam. At nasabi ko na marami akong naiwang masayang alaala na kasama ang aking mga kaibigan doon at hindi ko sila makakalimutan. . .

     At sa pagtungtong ko naman sa sekondarya ,Marami din akong nagging karanasan sa aking buhay tulad nalamang noon una kong taon sa aking paaralang Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School ay nagkaroon kami ng Field Trip, napakasaya noong araw nayon dahil kasama ko ang aking mga kaibigan. Noong ika-dalawang taon ko naman sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School ay lumaban kami sa Florante at Laura, at dahil sa aming pagsisikap at paghahangad namanalo ay awa ng Diyos ay nakamit na,in ang unang parangal. Noong ika-tatlong taon ko naman ay nagtanghal din kami sa Noli Me Tangere. At ngayong nasa huling taon naming sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School ay puspusan an aming ginagawang pag-aaral upang makatapos at makatungtong sa kolehiyo at makatapos ,upang makahanap ng trabaho at makatulong sa magulang at mga mahal sa buhay.

     Kaya sa aking patuloy na paglalakbay dito sa magulong sanlibutan ay sisikapin kong ayusin  ang aking buhay, titiisin ko ang mga hirap na dadating, haharapin ang mga problema at hinding-hindi papasok sa anumang kalokohan. Ako ay patuloy na susunod sa mga turo at payo ng aking mga magulang , dahil ito ay para din sa ikabubuti ng aking hinaharap . At kapag ako naman ay nakatapos ng aking pag-aaral ako ay maghahanap ng maayos na trabaho at tutulongan ko naman ang aking kapatid sa kanyang pag-aaral . Susuportahan ko din ang aking mga butihing mga magulang na nagaruga at nangaral sa akin sa araw at oras ng aking kamusmusan . Lagi ko silang aalalayan sa oras na ako`y kailangan nila.

     At sa patuloy kong pamumuhay na hindi pa sakop ng aking isipam sana ay gabayan ako n gating Amang nasa langit na pag ako ay tutungo sa maling landasin ay higitin ako, at kapag naman ako ay tutungo sa tamang landasin ay itulak ako upang upang ako ay huwag mapahamak . Kaya dapat tayong lahat ay magingat at maging matalino sa lahat n gating gagawin, lalo na sa panahon ngayon na madalas at kalat ang mga tukso ay dapat maging matalino at kisto tayo. At upang sa gayon din ay hindi masyang ang lahat ng pinagpagalan ng ating mga mahal na magulang para sa ating kinabukasan.