Ang Aking Talambuhay-Gerry Ilustre

‘‘ANG AKING TALAMBUHAY’’

Ako nga pala si Gerry Longares Ilustre, anak ni Guillermo at Margie Ilustre. May apat akong kapatid, ito ay sina Marjorie Ilustre ang panganay, Maryjane Ilustre ang pangalawa, Reyshyl Ilustre ang pang apat at Gerome Ilustre ang bunso sa aming magkakapatid. Ipinanganak ako noong Agosto 5, 1995 sa Naga, Camarines Sur. May simple lang kaming buhay, di gaanong mahirap at di rin gaanong mayaman. May pag aaari kaming isang bakery doon, at dito kumukuha ng pera ang aking mga magulang para sa pang araw araw na pangangailangan. Sa katunayan ay kakaunti na lamang ang aking naaalala tungkol sa aking pagkabata, wala din  akong mga litrato upang maging silbi para maalala ko yung mga nagdaang pangyayari  sa buhay ko. Ang pinaka huling pangyayari na lamang na naaalala ko nung bata pa ako ay nung naglalaro ako kasama ng mga pinsan ko ng tagu taguan at ang pinaka paborito kong taguan ay ang itaas ng punong santol sa aming bakuran sa aming dating bahay. Ang aming bahay noon ay palagiang binabaha kaya siguro nagpasyang  lumipat ng bahay ang aking ama. Sa paghahanap namin ng matitirahan ay napadpad kami sa aming kamag anak dito sa San Pablo. Sa City Subdivision kami unang napalipat ng bahay, kasama namin sa isang bahay na iyon ang aming tiyuhin. Siya ay nagtatrabaho bilang tagalako ng tinapa, sa kadahilanang wala pang trabaho noon ang aking ama ay nagtinda na rin siya ng tinapa katulad ng trabaho ng aking tiyuhin. Sa awa ng mahal na Panginoon ay nakakakain kami ng tatlo at mahigit pang beses sa isang araw. Ramdam namin ang kahirapan sa mga panahong iyon pero kahit na ganon ay masaya parin kami dahil kami ay magkakasama bilang isang buong pamilya.

Hindi pa ako nag aaral ng mga panahong iyon dahil siguro ay batang bata pa ako noon. Dahil siguro sa lumalaking pangangailangan namin sa pera, naghanap si Papa ng mas malaking mapagkukunan ng pera, kailangan na din kasing mag aral ng aking maga kapatid pati na rin ako. Nag aral siya ng gawaing pang talyer, at ng siya ay matuto, nagbalak siyang magtayo ng pansariling talyer. Nagkaroon kami ng sapat na pera galing sa pagtitinda at doon nga ay inumpisahan na ni Papa ang kanyang mga binabalak. Lumipat ulet kami ng tirahan dahil sa tamang lokasyon na pagtatayuan ng aming talyer. Iniwan namin ang aming tiyuhin ng may pasasalamat dahil sa pagpapatuloy niya sa amin sa kanyang tirahan. Sa paghahanap ng aking Papa ng mapagtatayuan ng aming bagong negosyo ay napadpad kami dito sa Brgy. Concepcion San Palo City kung saan aming tinitirahan hanggang sa ngayon. Sa awa parin ng ating Panginoon ay umunlad ang aming naitayong negosyo na hanggang sa ngayon ay patuloy na gumagana.

May naipundar na rin kami galing sa kita ng aming talyer, at dahil sa patuloy na pag kita ng aming negosyo ay nakapag aral ako at nag mga kapatid ko. Tuwang tuwa ako nung ako ay nakapag aral ng elementarya sa paaralan sa aming Barangay at ito ay sa Guerilla Elementary School. Ako ay hindi na tumuntong ng Kinder Garten dahil siguro sa kaahilanang hindi na tama sa aking edad. Batch 2002-2003 ako noong ako ay mag Unang Baytang sa aking paaralan at ako ay pitong taong gulang noon. Nasa mataas na seksyon ako noon, ang seksyon A. Pero dahil nahawa ako sa mga magugulo, maiingay, makukulit, madaldal at masasalaw kong mga kaibigan ay nailipat kaming barkada sa seksyon B. Sa halip na malungkot ay natuwa pa ang mga loko sa nangyari kaya natuwa narin ako hahahaha. Nalaman ng aking ama ang nangyari at siya ay nagalit saakin, dahil doon ay pinilit kong mas gumaling sa pag aaral. Kasama ng mga kaibigan ko ay nanguna kami sa seksyon na iyon, pero di pa rin kami nagbabago sa kaguluhan sa paaralan kaya lagi kaming pinaparusahan ng kumulang sampum beses kada araw. Mabababaw naman ang mga parusa kaya sa halip na malungkot kaming barkada ay tuwang tuwa pa kami. Dahil sa aming kakulitan ay lalong lumaki ang aming barkada, bigayan at ubusan lage ng baon hahahaha.

Batch 2003-2004 naman kami ng tumuntong ng Ikalawang Baytang. Kasama ko parin ang aking mga kaibigan at sama sama parin kami sa mga kalokohan, pero tumaas naman ang aming seksyon at naging A ulet. Umulit nanaman kami ng kakulitan kaya naging Seksyon B kami ng umabot ng Ikatlong Baytang. Bumawi naman ako noon kaya naging A ulet nung Ikaapat na Baytang na, pero may mga nabawas sa barkada ko dahil umulit sila ng Ikatlong Baitang, nalungkot din naman ako noon kahit papano haha. Sa ikaapat na baytang ko naranasan makipag kumpitensya para sa mataas na grado. Marami parin ako naging kaibigan noon. Noong naka abot ako sa Ikalimang Baytang ay naranasan ko ng magkaroon ng iniibig. At dahil doon ay lalo akong nagsipag sa aking pag aaral upang kanyang mapansin. Hindi nagtagal at naging magkaibigan kami. Umabot ang maliit na pagtingin na iyon hanggang akoy umabot ng Ika Anim na Baytang. Pero dahil sa pagsisipag ko sa pag aaral noong Ikalimang Baytang ay nakatanggap ako ng SABIT, haha.

Batch 2007-2008 kami noong ikaanim na baytang, labindalawang taon na ako noon. GRADUATING ang tawag saamin. Masaya ako at makaka graduate na ako, madalas kong inaasar ang aking mga kabarkada na nasa Ikalimang Baitang pa lamang haha. Marami akong masasayang alaala noong  Graduating ako, kapareha at nakasayaw ko ang aking iniibig sa isang programa sa pagsasayaw ng Folk Dance, tuwang tuwa ako noon kahit ang mga loko kong mga kaibigan ay kinakantiyawan ako at binubwisit. Pero may masama rin akong karanasan pero nakakatuwa din, ito ay nung naging kaaway ko ang kabarkada ko na anak ng guro dahil sa di pagkakaunawaan at nang mga oras na iyon ay pumunta kami sa likod ng aming paaralan upang mag away. Nakita kami ng mga kaklase naming nandoon rin sa likod ng paaralan na nagpapalipas oras at nagkukwentuhan. Halos pala lahat ng iyon ay kampi doon sa kaaway ko at balak akong pagkaisahan, kabado na ako noon at maluha luha pa, pero may nakakita ulet saaming mga babaeng kakilala ko na kaibigan ko rin, tinawag niya ang mga kaibigan ko at maya maya ay dumating silang lahat para makisali at tulungan ako. Inakbayan ako ng kabarkada ko at hinawi papunta sa kanilang likuran at sila ang nakipagbatuhan ng masasamang salita sa kaaway ko. Tuwang tuwa ako noon, hindi din natuloy ang away dahil dumating ang mga guro, at sa paglipas ng panahon ay nagkasundo na ulet kami hanggang sa lahat kami ay makagraduate.

Taong 2008-2012 naman ang aking high school life. Dito lubos na nagkakulay ang aking buhay kabataan kasama ng ibat ibang klaseng tao na may ibat ibang kalokohan. Dito ko rin talaga napaunlad ang kakayahan ng aking utak na umunawa at tumingin ng malawak sa mundo. Kaso nakakasawa ang aking mga kaklase haha jowk! Bawat karanasan ko dito ay talagang tumatatak sa isipan ko bilang isang maganda, malungkot at masayang alaala. Naranasan ko din rito ang pighati dahil sa BABAENG INIIBIG! Masaya akong kasama silang kaibigan ko na aking nakasama at nakapalagayang loob na para bang ayaw ko nang humiwalay pa sa kanila ngayong GRADUATING ulet ako. Marami akong grupong sinalihan, isa na dito nag mga kagrupo ko sa sayaw na talagang magugulo rin at masasaya kasama. Gusto kong napapalibutan ako ng kaibigan ko mapa babae man o lalake at kahit ano basta tao haha. Siguradong mamimiss ko at hahanap hanapin ko sila kapag nag GRADUATION na ! =(