Ang Aking Talambuhay ( Isabel )

 Ako po si Maria Isabel Gapunuan Alega ipinanganak noong ika-5 ng Nobyembre taong 1995 sa lugar ng Brgy. Concepcion San Pablo City, Laguna. . Ako po ay labing anim na taong gulang na. Ang aking ina po ay si Chona Gapunuan Alega na isang responsableng magulang na gagawin ang lahat para sa amin pong ikabubuti at ang aking ama po ay si Reynaldo Diamante Alega na isang mabait na ama at mapagbigay sa aming magkakapatid. Kami po ay tatlong magkakapatid, ako po ay bunso sa aming tatlo. Ang pangalan po ng panganay kong kapatid ay Ramon Christopher Gapunuan Alega at sumunod naman po ay si Camille Aira Gapunuan Alega. Ang ipinangalan po sa akin ng aking lola Anita ay Isabel dahil noong ipinanganak po ako ay piyesta dati ng Sta. Isabel na karatig Barangay ng Concepcion na kung saan po ako ipinanganak.Ang aking pong zodiac sign ay Scorpio at year of the pig po. Paboritong pagkain ko po ay spaghetti,sa paborito naman pong kulay ay sky blue at hilig ko din po ang makinig ng musika. Masasabi ko po sa aking sarili ay mabait basta’t mabait din sa akin at higit sa lahat  mapagkakatiwalaan po ako. Ang hindi naman po masyado magugustuhan sa ugali ko ay may pagka-moody pero pinipilit ko po itong baguhin kahit mahirap para sa akin.            

             

          Nag-aral po ako ng elementarya sa mababang paaralan ng Concepcion Elementary School at naging paboritong guro ko po si Mrs. Agustin dahil mabait siya sa amin. Ngayong malaki na po ako naaalala ko pa rin po ang amin mga kakulitan at mga kasayahan noong bata pa po kami. Malungkot nga lang po at hindi ko na po nakakasama ang karamihan sa aking mga kaibigan noong elementary, lalo na po ang isa sa naging best friend ko po na si Charlene Gonzales. Nang makapagtapos na ako ng elementary nag patuloy ako ng pag-aaral sa pampublikong paaralan ng Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School. First year unang pasukan hindi ko pa po alam kung ano ang aking seksyon kaya kinailangan pang hanapin at salamat naman nakita namin agad seksyon A. Pangalawang araw ng pasukan nakakapanibago kasi palipat-lipat ng room pero ng mag tagal nasanay na din ako. Pag dating ng second year napakalapit na namin sa isa’t-isa at nakabuo ng tropa sa loob ng room na nag ngangalang JABRRIS bawat letra may ibig sabihin J-aymee, A-ngel, B-erna, R-ikki Mae, R-achel, I-sabel, at S-arah. Ako’y masaya at nabuo ang tropang JABRRIS na naging malapit kong kaibigan sa Dizon High. Second year nag umpisa na ang pag-gala ko kasama ang aking mga kaklase lalo na po ng mag third year na ko. Madalas po kami gumala pag katapos ng exam paminsan po sa lake sa bahay ng aking kaklase. Kami pong 3A ay sobrang malapit na sa isa’t-isa dahil ilan taon na din magkakasama sayang nga lang po at may napalipat na ng ibang seksyon . Sa third year, madaming estudyante ang excited dahil may Junior and Senior Prom na isa sa mga ala-ala na hindi makakalimutan lalo na kapag naka sayaw ang taong hinahangaan kaya madalas talaga ito iniintay ng mga estudyante dahil para sa akin din masaya itong ala-ala ng aking pagiging high school. Pagdating ng fourth year meron ng kanya-kanyang room na nagagamit kaya hindi na kami nahihirapan dahil hindi na po kami palipat-lipat ng room. Kahit na mahilig po ako gumala masaya po ako at napasama ako top 10 ng 4-Archimedes sa una at pangalawang markahan. Mini Olympics naman po ang aking inaabangan ngayong fourth year dahil sa panonood ko po ng mini olympics noong nakaraang taon masaya po ito at makakasama din namin ang iba’t-ibang section ng fourth year sa Dizon High. Ngayon fourth year na po ako, gagradweyt na masaya kasi matatapos ko na po ang high school at malungkot din naman kasi maaalala ko ang aking mga kaklase na ilan taon ko din nakasama sa iskul ng Dizon High lalo na sa malalapit sa akin na lagi ko pong nakakasama. Nakakalungkot pong isipin na ilang buwan nalang magkakalayo na kami at pupunta na sa iba’t-ibang lugar para mag-aral upang kunin ang kanya-kanyang gustong kurso. Pero kahit na magkakahiwa-hiwalay na kami gusto ko po na makapagtapos kaming lahat ng pag-aaral,maging matagumpay at maging masaya kasama ang pamilya.      

               

          Second year po ako ng kami ay lumipat ng bahay sa Brgy. VII-A San Pablo City. Mahirap talaga para sa akin na lumipat ng bahay kasi sobrang nakakapanibago at napahiwalay po ako sa matatalik kong kaibigan na nakasama ko po simula pagkabata. Kahit na hindi maganda ang bahay namin sa Lozada mas gusto ko po doon tumira dahil masaya po talaga ako sa lugar na kung saan na po ako lumaki at kasama ang mga kaibigan ko. Kagandahan lang po ng paglipat namin ng bahay ay malapit na ang aming bahay sa iskul na aking pong pinapasukan. At madali po akong nakakabili na aking mga kailangan. Sa pagtira po namin sa bayan madalas na akong sumama sa aking mga kaklase at nahilig na sa paggagala dahil sobrang naiinip po ako sa aming bahay lalo na at wala pa po ako masyado kakilala sa bayan. Hanggang ngayong malaki na po ako nakakasama ko pa rin po sila at lalo pa po kami dumaming mag babarkada. Pangalan po na aming barkadahan ay tropang “G” sila ang pinakamalapit kong kaibigan, pinakamatagal kong nakasama, at tunay na kaibigan. Ang Tropang “G” lagi ko kasama sa paggala at pagsasaya. Isa sa hindi ko nakakalimutan ay noong nakaraang pasko pumunta kami ng lake at sumakay kami ng balsa muntik ng lumubog ang sinasakyan naming balsa kaya nasabi ko nalang po sa sarili ko na hindi na ako uli sasakay ng balsa. Itong sumunod na pasko kasama ko ulit ang Tropang “G” at si Ara na isa sa matalik kong kaibigan sa 4-Archimedes, masaya kaming gumala at kumain kami sa labas. Sobrang saya talaga pag kami ay sama-sama lalo na po kapag mayroong kaming swimming at madami ang kasama. Kahit na minsan ay mayroong hindi pagkakaunawaan dahil hindi naman po talaga maiiwasan na hindi magkaroon ng tampuhan sa isa’t-isa. Pero masaya po ako at hanggang ngayon ay buo pa rin po ang aming samahan at hindi po nagkakalimutan.

       

          Sa aking pagiging high school student dito po nagsimula ang madaming pagbabago sa akin. Dito ko po mas napalawak ang aking mga kaalaman, unti-unting naging independent sa sarili na hindi na masyado umaasa sa tulong ng iba, mas napaunlad ko po ang aking sarili at natuto na kailangan ko po talaga pagtiyagan ang isang bagay para makuha ito. Hindi ko din po makakalimutan ang pagpunta namin ng aking kaibigan sa lake, panunungkit ng sampalok at pagpunta po namin sa Sta. Veronica at kami’y nag swimming sa ilog doon. Pagpunta namin nina Ara, Sarah, Mae at iba pa sa ibang lugar at nakakilala po ng mga kaibigan na madaling pakisamahan. At ang panonood namin tuwing division meet at doon kami nakakilala ng mga kaibigan at higit pa sa kaibigan. Masaya po ako dahil sa lawak ng mundong ito ay nakilala ko sila at minsan silang naging bahagi ng buhay ko. Sa pagtatapos ko po ng high school madami po akong alaalang hinding-hindi ko po makakalimutan lalo na po ng makilala ko sila pati din ang mga naging kaibigan ko sa Dizon High. Nais ko pong kuhaning kurso ay Cruise Line in Hotel Management o Cruise line in Culinary Arts sana po makuha ko po itong kursong ito at matapos dahil ito po talaga ang gusto ko. Kapag may kakayahan na po ako na makatulong sa aking pamilya at sa ibang nangangailangan gagawin ko po ang lahat para sila ay matulungan. Pangarap ko po ay maging matagumpay,makamit ko po ang aking mga nais kasama ang pamilya ko po at mahahalagang tao po sa akin.