Powered By Blogger

Miyerkules, Enero 11, 2012

talambuhay Arren Mangurali

Ipinapakilala ko ang aking sarili sa ngalan na Arren Salcedo Mangurali na ibinigay sa akin ng aking mga magulang na si Catalina Mangurali. Ang aking ina at ang aking ama na si Ariel Mangurali Sr. Ipinanganak ako noong Setyembre 24, 1995 sa Brgy. Matipunso, San Antonio Quezon.
 Ang trabaho ng aking ama ay tricycle driver at ang aking ina ay sa bahay lamang ngayon, kami  ay limang mag kakapatid ang panganay sa amin ay si Archie Mangurali na sa ngayo’y nagtratrabaho sa Jollibee Shopping Mall. Ang pang apat ay si Arlene Mangurali na may anak na ang pangalan ay ariane napakacute ng kanyang anak ay chinita. Ang kanyang asawa ay pumanaw na dahil sa malmang kalagayan maraming komplikasyon sa katawan sinubukan itong gamutin pero di nila ito nagamot. Ako ang pangatlo sa aming limang magkakapatid sumunod ay si Arra Mangurali na pumapasok sa Col. Lauro D. Dizon MNHS at ang aming bunsong kapatid ay si Ariel Mangurali jr. na pumapasok sa Don Enrique Bautista Elem. School siya ay isang napakulit na bata kahit siya ay makulit ay napagsasabihan naman minsan.

Sa edad ko ngayon na 16 anyos na gulang ay marami ng mga pangyayaring nangyari sa aking buhay noong ako ay ipinanganak hanggang dalawang taonay nakatira kami sa San Antonio Quezon kung saan nakatira angaking ama at mga lolo ko. Pumunta kaming Angeles Pampanga noong ako ay 6 na taon na ay lumipat na kami sa San Pablo City Laguna dahil dito nakahanap ng titirahan ang aking ama na si Ariel at dahil may kamag-anak din sya ditto.
Nakatira kami ngayon sa Farconville Phase 1, San Francisco Calihan San Pablo City Laguna dito sa lugar na ito ako pumasok agad. Ako noong ako ay 7 taon anyos pa lamang sa grade 1. Ang aking naging guro noon ay si Mrs Amon. Nahirapan ako noong bata dahil konti pa lang alam ko at hindi ako nagkinder.
Ang gurong di ko malilimutan sa eskwelahan na iyan ay si Ms. Rica Pricilla. Na naging isang guro na nagbigay ng magagandang alaala sa akin. Sa eskwelahang ito ay dito akong natutong sumulat bumasa at natuto ng ibat ibang aralin. Dito rin ay maraming mga kaibigan akong nakikilalang mga kaibigan guro at kaaway na nawala na rin dahil sa pag punta ko sa sekundarya sa paaralan ng Col Lauro D. Dizon MNHS.

 Ako nag sekondarya. Dahil dito din pumasok ang aking kapatid na si Arlene Mangurali at si Archie Mangurali sa paaralang ito ay mas marami akong nalaman at mas maraming aral akong natutunan. Sa paaralang ito noong unang taon ng akoy nasa pangkat c ay ang aming naging gurong tagapayo ay si Gng. Edna Belen siya ay maliit lamang at maputi pero siya ay isang napakabait na guro at sya ay magaling magturo at maganda sya magbigay ng payo sa bawat magaaral at siya ang guro naming sa Filipino 1  siya ay napaka istriktong magturo pag oras na ng klase pero pag hindi na sya nag tuturo siya ay palabiro sa aimng mag kakaklase. Maraming nangyari sa akin noong unang taon ko. Dahil maraming nabago may bagong paaralan bagong bagong, ugali, guro mga kaibigan, bagong schedule mga aralin at mga pangyayari. Marami rin ditong mga palabas tulad ng field demo shindig at iba pa.

Noong ikalawang taon ay nasa seksyon B ako at ang aming guro ay si Mrs Sotalbo bago na naman ang aking mga kaklase dahil konti lang kaming tumaas ng seksyon dahil ditto bagong pakikisama na naman sa aking mga bagong kaklase at bagong mga kaibigan at syempre mga bagong aralin. Di ko makakalimutan ay ang aking pagsali sa florante at laura sa una akoy kinakabahan dahil hindi ko alam kung ano ang mangyayari. Pero nawala ang aking kaba dahil kaming dalawa ng aking kaklase ay exsemted sa florante at laura pero kami ay tumulong sa aking mga kaklase sa pagbuo ng florante at laura pati sa sound system, pinaghirapan naming magkaklase ang paggawa nito pero hindi kami pinalad manalo pero ginawa naming ang lahat n gaming makakaya.
Ang ikatlong taon ko sa dizon high ang pinakamasaya dahil mababait ang mga guro ko pati ang aking mga kaklase ay hindi mahirap pakisamahan dahil sila din ay mababait. Ang aking mga aralin naman ay naging napakadali para sa akin dahil ito ay pinagsisikapan kong mabuti at don ko rin nakilala ang aking mga tunay na kaibigan sila ay napakabait at kaming mag kakaibigan ay laging magkakasama kahit saan magpunta wala kaming iwanan pati tulong kami sa lahat ng bagay. Masaya din dahil dalawa ang aming tagapayo ang una kong tagapayo ay si Gng Lee at ang aking pangalawang tagapayo ay si Mrs Umali.

Bago mag pasukan ay kami ay lumipat ng bahay sa kadahilanang dumating na ang may ari ng bahay ang kapatid ng aking ama na galing sa ibang bansa  kahit ayaw naming lumipat ay kami ay napilitan mag hanap ng bagong titirahan. Kami ay nahirapan mag hanap ng bahay dahil mahal pero nakakita kami ng bahay sa Fule Sahagun kahit maliit lng ito at madumi ay aming pinagtulong tulungan upang maging maganda ang aming bagong nilipatang bahay. Kami ay naging Masaya sa aming naging bagong tirahan dahil kami ay sama sama. At dito ko rin nakilala ang taong mahalaga sa akin.

At ng pasukan na ako ay excited dahil makikita ko na naman ang aking mga kaibigan pero malungkot dahil hindi ko na sila kaklase. At nung unang araw pa lamang ako ay naghanap ng room at nagbigay ng mga requirements bago na naman ang aking pakikisamahan at mga bagong kaibigan. Naging Masaya dahil alam ko na ako’y pakikisamahan din nila. Pero may pagkakataong akoy naging malungkot pati ang aking mga kaklase dahil namatayan kami ng isang mabuti at matalinong kaklase. Ang aming principal naman ay napalitan at maraming guro ang nadagdagan. At ang mga guro at principal naman ay nagbigay tulong sa mga estudyante ng dizon dahil naging mahigpit at naging maganda ang pamamalakad para sa aming kaligtasan.

Ako ay nagsisikap ng mabuti upang ako ay makagraduate at ang balak ko pag akoy nakapagtapos ng aking pag-aaral at ako ay maghahanap ng magandang trabaho at tutulungan ang aking mga magulang sa aming pangangailangan sa aming tahanan at pagaaralin ko ang aking nakakabatang kapatid.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento